KUMDA BİLE YETİŞMEYE BAŞLAMIŞ

Bol adaleli yakışıklı bir delikanlı, bir sabah duştan çıkmış hayran hayran kendisini seyrederken bir bakmış ki; tüm vücudu güneş yanığı, ama sadece şeyi süt beyaz. Bu durum yakışıklının içine sinmemiş ve orasını da yakmaya karar vermiş. Doğru plaja giden yakışıklı, güneş doğarken soyunmuş ve güneş görmesini istediği şeyini dışarıda bırakarak kendini kuma gömmüş. Tam o sırada ellerindeki bastonlarla sabah yürüyüşüne çıkan iki ihtiyar hanımefendi, kumdan dışarı çıkan şeyi görmüşler. Biri etrafında dolaşmış ve bastonu ile orasına burasına dokunmus. Sonra da arkadasına demiş ki:
-Dünyanın adaleti yok!..
-Nasıl yani?
-Nasıl olacak? Şu şeyi göruyor musun?
-Evet.
-O gördüğün şeyi 10 yaşındayken merak ettim, 20 yaşımda tanıştım, 30 yaşındayken hoşlanmaya başladım, 40 yaşındayken peşine düştüm, 50 yaşındayken satın alır oldum, 60 yaşındayken bulmak için adaklar adadım ve 70 yaşındayken unuttum.
Biraz soluk almak için konuşmasına ara veren ihtiyar kadın, bastonuyla o şeye dokunarak arkadaşına dert yanmış:
-Şimdi 80 yaşındayım, bu Allah'ın belası şey kumda bile yetişmeye başlamış, ama benim eğilip dokunacak halim bile yok!..