ÇİVİ

İstanbul'un taşı, toprağı altın diye, Temel memleketi ardında bırakıp, İstanbul'a gelmiş. "Bir iş bulup çalışırım!" demiş, ama evdeki hesap çarşıya uymamış; Temel iş bulamamış, parası da bitmiş, karnı da acıkmış, bir lokantanın önünden geçerken, dumanı tüten yemeklere hazin hazin bakmış. "Ulan ben şimdi karnımı nasıl doyuracağım?" diye düşünen Temel, yerde sekizlik bir çivi bulmuş ve dalmış lokantaya. "Buyur!" demiş lokantacı. Temel demiş ki:
-Hemşerim, ben bu çiviyi kafamla duvara çakarım!
Lokantacı gülmüş:
-Olur mu öyle şey?
-Eğer bu çiviyi kafamla duvara çakarsam ne vereceksin?
-Eğer sen bu çiviyi kafanla duvara çak, bir haftalık yiyeceğin benden!
Temel sekizlik çiviyi duvara dayamış, bir kafa atmış; çivi köküne kadar duvara gömülmüş. Lokantacı şaşırıp kalmış ve şöyle demiş:
-Ben sözümü tutarım arkadaş, bir hafta ne yiyip ne içersen bendensin!
Temel bir hafta bedavadan geçinmiş, ama yine de iş bulamamış. Yine karnı acıkan Temel, bu sefer onluk çiviyle gelmiş lokantaya:
-Ben bu çiviyi de kafamla duvara çakarım!
Lokantacı da inat etmiş:
-Çakamazsın!
-Çakarım!
-Eğer sen bu çiviyi kafanla duvara çak, bir aylık yiyeceğin benden!..
Temel çiviyi duvara dayamış, bir kafa atmış; çivi köküne kadar duvara girmiş. Lokantacı da hayran hayran Temel'e bakmış:
-Helâl olsun sana, bir ay bendensin!
Temel bir ay yemiş, içmiş, ama yine iş bulamamış, bu sefer on ikilik çiviyle gelmiş lokantaya:
-Ben bu çiviyi de kafamla duvara çakarım!..
Lokantacı yine inat etmiş:
-Eğer sen bu çiviyi çak, bir yıllık yiyeceğin benden!
Temel çiviyi duvara dayamış, bir kafa atmış,; çivi on santim duvara girmiş, iki santimi dışarıda kalmış. Lokantacı sevinmiş:
-Çakamadın gördün mü?
Temel şüphelenmiş:
-Bu duvarın arkasında ne var ula?
-Bu duvarın arkasında kahvehane var.
-Haydi gidip bakalım.
Gidip bakmışlar kahvehaneye; Temel'in çocukluk arkadaşı Dursun, kafasını duvara dayamış, uyukluyormuş. Temel lokantacıya dönüp demiş ki:
-Çivinin niye girmediği şimdi belli oldu!..