KABUL ETMEM

Bektaşinin biri, ağaca çıkıp, kiraz yemeye başlamış. Tam o sırada öğle ezanı okunmuş. Yan bahçede çalışan biri de gelmiş kiraz ağacının dibinde namaza durmuş. Adam dört rekat sünneti kılmış, dua ettikten sonra yalvarmış:
-Allah'ım, dualarımı kabul et.
Bektaşi de muziplik olsun diye davudi bir sesle bağırmış:
-Kabul etmeeemmm!..
Adam sağa bakmış, sola bakmış; kimseyi görememiş, başını kaldırıp, yukarı bakmak hiç aklına gelmemiş. Korka korka dört rekat farzı kılmış ve dua ettikten sonra yine yalvarmış:
-Allah'ım, dualarımı kabul et.
Bektaşi de ille muziplik yapacak ya, yine o davudi sesiyle bağırmış:
-Kabul etmeeemmm!..
Adam yine sağa bakmış, sola bakmış; kimseyi göremeyince iyice korkmuş. İki rekatlık son sünneti de kılmış ve dua ettikten sonra, bir daha yalvarmış:
-Allah'ım, dualarımı kabul et.
Bektaşi, davudi sesiyle yine girmiş araya:
-Kabul etmeeemmm!..
Morali bozulan adam, kendi kendine söylenmiş:
-Kabul etmezsen, etme be! Zaten abdestim de yoktu!..