VAZELİN

Adamın biri motosiklet almış. Satıcı adama bir kutu vazelin hediye ederek akıl vermiş:
- Yağmurlu havalarda bunu motosikletin metallerine sürersen; pas yapmaz.
Adam motorunu göstermek üzere kız arkadaşına gitmiş. Kız arkadaşı demiş ki:
- Akşama doğru tekrar buluşalım. Seni bizim eve götürüp hem ailemle tanıştırayım hem akşam yemeği yeriz. Yalnız dikkat et; bizim evde yemek yerken kimse konuşmaz. Konuşan bulaşıkları yıkar.
Adam "4 kişinin bulaşığından ne olacak ki" diye düşünürken eve girdiklerinde bir de ne görsün; dağ taş her yer bulaşık. Adam kendi kendine "Ulan bir konuşursak yandık!.." demiş.Yemek yerken adamın aklına "Ben şimdi bu kızın elini tutsam kimse bir şey diyemez" fikri gelmiş. Kızın elini tutmuş; kimseden çıt yok. "Bir de öpeyim" demiş, öpmüş; yine kimseden çıt yok. "Ben bu kızla burada işi pişireyim" demiş ve dediğini de yapmış; yine kimsede çıt yok. Adam iyice pişkinliğe vurup "Yahu bunun anası da güzelmiş" deyip onunla da yatmış; yine kimsede çıt yok. Tam bu sırada dışarıda gök gürleyip yağmur yağmaya başlamış. Bizimki motoru paslanmasın diye aldığı vazelini cebinden çıkardığı anda, kızın babası telaşla ayağa fırlayıp bağırmış:
- Tamam, tamam!.. Koy onu yerine!.. Bulaşıkları ben yıkarım!..