USULÜYLE

Osmanlı zamanında bölge halkını korkudan tir tir titreten genç yağız ve heybetli bir paşa varmış. Bir Çingene kızına sevdalanan paşa, yaşlı yardımcısını çağırıp "Ben bu kızı alacağım!.." diye tutturmuş. Biraz düşünen yaşlı yardımcısı demiş ki:
- Efendim, kızı önce usulüne uygun olarak babasından isteyelim.
Paşa pek hoşlamasa da yardımcısının bu sözünü kabul etmiş:
- Peki.
Beraberce kızın evine gitmişler, paşa kapıda beklerken, yardımcısı içeri girmiş, kızın babasıyla biraz hoşbeşten sonra esas konuya gelmiş:
- Efendim, bizim paşamız kızınızı çok beğenmiş. Allah'ın emri peygamberimizin kavli ile kızınızı paşamıza istiyoruz.
Pohpohlanmaktan dolayı gururu okşanan Çingene kız babası karizma yapmak istercesine havasını atmış:
- Neee? Senin paşan kim oluyor da benim kızımı istiyor? Öyle paşa filan dinlemem ben!.. Sen benim kim olduğumu bilyor musun? Git söyle o paşana; benim ona verecek kızım yok!..
Kıpkırmızı bir suratla dışarı çıkan yardımcısı durumu utana sıkıla paşaya anlatmış. Çok sinirlenip kılıcını çeken paşa, kapıya bir tekme atarak içeri dalmış ve bir nara atmış:
- Hangi kız babası vermiyormuş lan bana kızını?..
Paşanın öfkeli halini gören kız babası korkudan tir tir titreyerek cevap vermiş:
-Estağfurullah paşa hazretleri!.. Ne demek vermemek? Sizin gibi usulüyle istemediler ki!..