Temel askerliğini yapıyormuş. Bölükte kırk ere izin vermişler. Geç kalırlarsa çadır hapsi varmış, ancak iyi bir mazeretleri olursa affedileceklermiş. Kırk kişiden otuz dokuzu da geç kalmış, hep aynı mazeret:- Atla istasyona celeydum. At çatladi, tren kaçtı, geç kaldum.
Derken kırkıncı da tamamlanmış, Temel’e sıra gelmiş.
- Senin de mi atın çatladı? diye sormuşlar.
- Hayır, demiş. Yoldaki otuz dokuz at leşini geçemedum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder