Sinsi ve zekiligine cok guvenen bir vatandas hocanin hazir cevap ustun ve kivrak zeka biri oldugu hep duyar ve kendinin daha akilli oldugunu iddaa eder ve duser yollara.
Aksehire girerken yoldakilere Hocayi sorar. Koy meydaninda tekrar sormasini soylerler. Koy meydanina gelince bakar ki bir adam cami duvarina yaslanmis guneslenmektedir. Sorar, Nasreddin i ariyorum nerde? der. Duvara yasli kisi, napcaksin hocayi? der. O da amacini anlatir. Ben sana hocayi bulurum duvardan cekilemem sonra yikilir der. Bunun uzerine bizim sivri zeka ben sen gelene kadar senin yerine dururm der. Adam Hoca yi bulacaginin sevinciyle duvara yaslanir ve beklemeye koyulur. oylenin ikindinin sicagini yer, ac susuz ve kan yer icinde kalir ama gelen giden yok. Aksama dogru sabah yolda karsilastigi kisileri gelir ve sorarlar; buldun mu hocayi? valla bu duvari bekleyen biri vardi ona sordum, benide bu duvara yikilmasin diye dayadi ve hocayi almaya gitti, gitti ama gidis o gidis der. Arkadasim o duvarda bir sey yok ki, ne yikilmasi..o zaman o gorustugun kisi iste Nasreddin di naber aldin mi dersini derler ve basarlar kahkahayi. Bunun uzerine bizim sivri zeka hocayla kimsenin basa cikamayacagini guzelce kabullenir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder